First week of school!
Door: jeroen
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
20 September 2014 | China, Sjanghai
Op donderdag gingen Sally en ik samen naar de Minhang campus om ons te registreren. Ook zou ik die dag naar Nanjing gaan om een vriend (Alejandro) op te zoeken en de stad te bekijken. Omdat ik redelijk vroeg naar Nanjing wilde, besloten we vroeg naar de uni te gaan. Om 8.30 waren we al op de plek waar de shuttlebus zou vertrekken, maar helaas stond er al een enorme rij te wachten op de bus. Veel docenten gaan ook met de bus naar de Minhang campus en zij hebben het privilege dat ze als eerst de bus in mogen. Er stonden misschien wel 50 docenten en ook nog eens een hele rij studenten, dus 40 minuten later stapten we dan eindelijk in de alweer derde bus. We hoopten dat het niet zo iedere dag zo zou zijn anders zouden we nog vroeger moeten vertrekken om op tijd in de klas te komen. Eenmaal aangekomen konden we aanschuiven in een nieuwe rij om te registreren. Het registreren was een zooitje en duurde veel te lang. Niemand wist precies waar hij moest zijn en je werd van hot naar haar gestuurd. Natuurlijk veel internationale studenten ontmoet en het was goed om te horen dat we niet de enige waren die slecht geïnformeerd waren en alle internationale studenten in hetzelfde schuitje zitten. Uiteindelijk waren we dan toch officieel geregistreerd. Voor ons schoolpasje moesten we vervolgens naar een ander gebouw dat op een 30 minuten lopen afstand ligt. De campus is zo groot dat je als je naar de andere kant van de campus fietst je ongeveer 30 minuten onderweg bent. Het is absoluut niet te vergelijken met de campus van Tilburg University. Voordeel was wel dat we zo iets van de campus zagen. Ten slotte hadden we ook ons pasje en kon ik eindelijk naar Nanjing.
Anders dan Shanghai heeft Nanjing veel historie en is de hoofdstad van China geweest. Het kaartje kopen ging gemakkelijk en de treinreis verliep vlekkeloos. In ongeveer 1,5 uur was ik in Nanjing en kon ik mijn vriend opzoeken. Het was helaas wel al laat toen ik eenmaal aankwam bij het hotel waar Alejandro verbleef, dus we konden niet meer wat bezoeken ofzo. Na het diner hebben we nog een paar biertjes gedronken in een barretje. We konden het niet te laat maken, want de dag erna moest hij vroeg op om te werken. Vond ik op zich ook niet erg, want dan kon ik al vroeg op om de stad te verkennen. De dag erna besloot ik eerst de memorial hall van de Nanjing massacre te bezoeken. In de tweede wereldoorlog is Nanjing bezet door de Japanners en in zes weken tijd hebben de Japanners 300000 onschuldige burgers van Nanjing vermoord. Mensen werden levend begraven, vrouwen werden verkracht en huizen werden in de fik gestoken. De memorial hall is een gedenkplaats voor al deze slachtoffers. Het was enorm indrukwekkend om hier rond te lopen. Het was een enorm mooi en vredig complex met veel (Engelse) informatie. Ik had eerlijk gezegd nog nooit gehoord van de Nanjing massacre, maar het heeft een behoorlijke indruk op me achtergelaten. Het is belangrijk dat iedereen van deze gruwelijke daad af weet en dat we er voor zorgen dat zoiets nooit meer in de toekomst kan gebeuren. Na het museum heb ik een mooi park bezocht, maar omdat het begon te regenen ben ik er niet al te lang gebleven. Helaas is het die dag niet meer gestopt met regenen en heb ik de stad met mijn paraplu verder verkend. Het is een leuke stad met veel historie, mooie parken en minder buitenlanders en is zeker een bezoekje waard. ’s Avonds heeft Alejandro me het nachtleven laten zien en heb ik zijn vrienden ontmoet. De clubs in Nanjing zijn wat kleiner dan in Shanghai, maar daarom niet minder leuk. Het werd weer een gezellige en late avond. Helaas ben ik voordat we opstap gingen wel mijn telefoon verloren. Waarschijnlijk is hij uit mijn broekzak geglipt bij het verlaten van de taxi. Flink balen, maar niks aan te doen. Dag erna nog taxibedrijf opgebeld, maar natuurlijk hadden ze niks gevonden. Het was alweer de laatste dag in Nanjing, want zondag was de orientation day in Shanghai. Terugreis verliep ook prima en nog wat Chinese woordjes van mijn Chinese buurman geleerd.
Op de orientation day kregen we dan eindelijk de langverwachte nuttige informatie wat betreft de courses, belangrijke datums en verdere informatie over de universiteit. Het grappige van de introductie was dat de eerste 20 minuten over eten ging. Een studente vertelde welk eten allemaal op de campus beschikbaar was. Er zijn iets van 10 kantines waar je kunt eten met de meest variërende gerechten. Voor ons (exchange students) was het grappig en een beetje onbegrijpelijk dat dit het eerste belangrijke punt van de introductie was. Ook moesten we ons allemaal voorstellen en hebben Sally en ik ook de andere internationale studenten ontmoet. De groep exchange students die economische courses volgen bestaat uit slechts 50 personen. Persoonlijk had ik gedacht dat dit er wel een stuk meer zouden zijn. Na de orientation day ben ik terug gegaan naar de winkel waar ik een Chinese simkaart gekocht heb om een nieuwe telefoon en simkaart te kopen. Omdat ik niet meer precies wist waar het was moest ik de weg vragen. Hier heb ik Daisy ontmoet: een heel aardig Chinees meisje die goed Engels kan spreken en als accountant werkt. Ze stelde zelf voor om me te helpen met de nieuwe telefoon en uit te leggen wat er gebeurd was. Aangezien de baliemedewerkers gebrekkig Engels spreken, was dit toch wel handig. Uiteindelijk geregeld dat ik nog steeds hetzelfde nummer heb en ook een goedkoop toestelletje met internet gekocht. Zonder Daisy was dit nooit zo makkelijk gegaan. Ze gaf ook aan graag meer Engels te willen spreken en vaker af te willen spreken, zodat ze mij ook Chinees kan leren en we in het Engels communiceren. Ik wil graag wat Chinees leren, dus een language partner is de ideale optie. Ook kunnen we via wechat communiceren en wanneer ik een woord wil weten vraag ik dat aan haar en vervolgens spreekt zij het in: heel handig!
De volgende dag begonnen dan eindelijk de lessen. De eerste week kun je alle lessen volgen om te kijken wat ieder vak inhoudt en welke docent je hebt. In het weekend erop moet je vervolgens je definitieve keuze maken welke vakken je gaat volgen. Van tevoren was ik bang dat het Engels niveau van de docenten niet goed zou zijn en dat het moeilijk zou worden om ze te kunnen begrijpen. Gelukkig viel dit enorm mee en spreken ze allemaal prima verstaanbaar Engels. Ook de inhoud van de vakken lijkt me interessant en ik heb besloten de volgende vakken te kiezen: game theory, international investment, managerial psychology, electronic commerce en fixed income securities analysis. Vanaf volgende week gaat het studeren dan echt beginnen. Ook heb ik besloten om voortaan de metro te pakken, want er zijn veel te weinig shuttlebussen en ik wil het niet riskeren om te daardoor te laat te komen of een les te missen. In de metro is het wel altijd enorm druk. Het doet me een beetje denken aan het spel stoelendans, alleen dan met veel meer mensen en veel minder vrije stoelen. Verder ben ik deze week nog opstap geweest in een club met een enorm aquarium met haaien op de 36ste verdieping met awesome view over de stad, heb ik gedanst met oude vrouwtjes midden op straat (het is hier vrij normaal dat een groep omaatjes op straat aan het dansen is), heb ik een bar bezocht op de bovenste verdieping van een hotel en heb ik nog met Daisy afgesproken om Chinees te leren.
See you next time!
-
20 September 2014 - 14:33
Charles:
Hoi Jeroen,
Weer een leuk verhaal. Wat ik deels er uit opmaak, is dat geduld een schone zal zijn. En daarnaast heb je je weer assertief opgesteld om het een en ander te bereiken (nieuwe telefoon, hoewel het niet slim was om hem te verliezen) danwel om leuke dingen mee te maken. Ik ben benieuwd hoe je de eerste echte lessen ervaart en dat ze inhoudelijk ook goed genoeg zijn. Als laatste opmerkelijke feit: ik lees hier en daar over vrouwelijke ondersteuning, uiteraard heb ik daar verder geen mening over.
Veel succes met alles. Charles -
20 September 2014 - 17:09
Susanne :
Hoi Jeroen,
Wat een gezellig verhaal maar weer en wat heb je alweer veel meegemaakt!
Nu snap ik ook waarom ik al een tijdje niets meer van je gehoord had... Telefoon weg en heeeeel druk met leuke dingen. Tja, men zegt dat je een vreemde taal het snelste tussen de lakens leert (grapje -
20 September 2014 - 17:18
Susanne:
Oeps, de tweede helft van mijn reactie weggevallen...
Ik heb eigenlijk geen zin om dat nog eens allemaal te typen... We verheugen ons op ons bezoek aan Shanghai. Ik geloof ook uit je verhaal op te maken dat je het helemaal geweldig vindt in Shanghai. Ze zeggen: "you love it or you hate it", en ik geloof dat jij, net als wij, helemaal gevallen bent voor deze stad!
Jeroen, geniet met volle teugen en tot gauw!
P.S. Heb je je NL sim kaart ook verloren. What's uppen via Chinees of Nederlands nummer?
Liefs,
Susanne -
21 September 2014 - 01:09
Oma Geurten:
wat een belevenis al weer goed op je spullen passen succes met de keuze van je paketten van je studie. veel groeten van opa en oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley