Eerste paar dagen in Shanghai

Ni Hao!

Inmiddels alweer een paar dagen in Shanghai en we hebben niet stilgezeten:

Na een goede nachtrust werd ik vrijdag fit wakker en had nergens last van. Samen met Sally gingen we naar de Xuhui campus om daar Stephanie (contactpersoon voor exchange students van de universiteit) op te zoeken. Op weg naar de metro hebben we ook meteen een Chinees nummer met (internet)abonnement geregeld. Het papierwerk duurde lang, maar het nieuwe nummer en abonnement werkte meteen. Toen onze weg vervolgt en na lang zoeken en aan meerdere mensen de weg gevraagd te hebben hadden we dan eindelijk het juiste gebouw gevonden. De kamer van Stephanie was niet zo moeilijk om te vinden, alleen was ze er niet. Ze was blijkbaar op vakantie en zou de 5de september pas terugkomen.. Gelukkig was op de kamer ernaast wel iemand en zij kon een aantal vragen beantwoorden. We weten echter nog steeds niet welke vakken we gaan volgen en hoe het rooster eruit ziet. Heel frustrerend dat alles zo slecht georganiseerd is hier en we nergens met onze vragen naartoe kunnen. Wel kregen we te horen dat we het beste een kamer konden zoeken rond de Xuhui campus, omdat daar shuttlebussen rijden naar de Minhang campus. Op de Minhang campus zullen we de meeste lessen hebben, maar deze campus ligt minstens anderhalf uur van het centrum en de omgeving is ook minder. Vanaf de Xuhui campus zullen iedere dag shuttlebussen rijden van en naar Minhang. Nu konden we in ieder geval beginnen met onze kamerjacht. Op de terugweg naar het hotel hebben we meteen een “OV-kaart” geregeld voor het openbaar vervoer in Shanghai, zodat het makkelijker is om in en uit te checken. Eenmaal terug in het hotel merkte ik toch dat ik moe was van het weinige slaap en de vermoeiende vliegreis. ‘S avonds hebben we een Chinees restaurantje in de buurt opgezocht. De dag ervoor was het eten prima, maar dit eten was echt enorm pittig. De in mijn ogen groene boontjes op de foto bleken stiekem groene pepers te zijn. De smaken waren wel prima, maar veel te pittig. Daarna gingen we weer terug naar het hotel om de rest van de avond door te brengen met internetten, oftewel kamers zoeken! In Nederland had ik al gehoord dat dit het beste kan met de site Smartshangai. Smartshanghai kun je enigszins vergelijken met het Nederlandse Kamernet. Er was genoeg aanbod en ik heb vervolgens op een aantal kamers gereageerd. Toen was het een kwestie van afwachten en hopen dat ik de dag erna al een aantal kamers zou kunnen bezichtigen.

De dag erna vroeg opgestaan, zodat ik kon kijken wie er allemaal al gereageerd had. Gelukkig hadden een aantal mensen gereageerd en had ik binnen een uurtje geregeld dat ik die dag drie kamerbezichtigingen zou hebben. Samen met Sally gingen we naar de eerste kamerbezichtiging en daar hebben we Summer ontmoet: een klein en aardig Chinees meisje, die de stad als haar broekzak kent. Zij werkt voor een agency (Homeless in Shanghai) die ongeveer 800 kamers heeft in Shanghai. De rest van de dag heeft zij ons toen verder op sleeptouw genomen en een stuk of tien kamers laten zien. Ik vond de buurt rondom de Xuhui wat minder en al snel werd het voor mij duidelijk dat ik het liefste een kamer in het centrum zou willen met internationale huisgenoten. Summer had daar nog wel een paar appartementen en daar gingen we weer met de metro. Er zaten leuke kamers tussen, maar het was het steeds net niet (te duur, geen leuke omgeving etc.). Toen we terugliepen naar de metro kwam Summer een andere collega tegen die nog een sleutel van een kamer had in People’s Square. Sally en ik waren al behoorlijk uitgeput, maar eentje zou nog wel kunnen. Deze kamer lag op de 15de verdieping midden in het centrum, dicht bij een metrostation en had zeven andere (internationale) huisgenoten. Precies wat ik zocht dus. De kamer bleek perfect! Er stond een bed, een kast, een bureautje aan het raam met super mooi uitzicht en niet te duur. Dit was hem!! Het was jammer dat ik geen enkele huisgenoot tegengekomen ben, maar met zeven andere huisgenoten moet er altijd wel een leuk iemand tussen zitten. Ik hoefde er niet lang over te denken en besloot hem te nemen. Na één dag zoeken al een kamer gevonden in Shanghai!! Maar alle credit gaat naar Summer, zonder haar hadden we nooit zo veel kamers kunnen zien op één dag. Sally twijfelde nog over een paar kamer en we zouden de dag erna samen verder gaan zoeken om ook voor haar een leuke kamer te vinden. We hebben nog wat bij de Mac gegeten en zijn toen terug naar het hotel gegaan. Even ter prijsvergelijking met Nederland: een bigmacmenu kost hier omgerekend maar 2,50. ‘S avonds nog met thuis geskyped en toen naar bed, want ik was gesloopt.

De dag erop hadden we om 15.00 weer met Summer afgesproken. Dit betekende dat we in de ochtend nog wat konden bezichtigen. Midden in de stad tussen alle hoge gebouwen moest een mooie tempel liggen, de Jing’an tempel. Deze lag ook in de buurt van de plek waar we met Summer zouden afspreken, dus dat konden we mooi combineren. Ook al is de Jing’an tempel vrij commercieel en zie je er veel westerlingen vind ik het wel een echte aanrader. De tempel is heel goed bijgehouden en heeft mooie versieringen. Voor een sfeerimpressie zie foto’s. Vervolgens hebben we samen met Summer nog een kamer bezichtigd. Sally wilde graag nog eens een kamer van gisteren zien. Terwijl zij daar naar toe gingen ben ik naar mijn eigen kamer geweest om kennis te maken met mijn huisgenoten en om de kamer nog eens te bekijken. Er werd opengedaan door een Frans meisje. Ze woonde er ook pas drie dagen samen met een ander Frans meisje. Verder zouden er een paar Chinezen en nog een Nederlands meisje wonen. Mijn eerste indruk was zeer positief: dit gaat helemaal goedkomen! Inmiddels was Sally klaar met de bezichtiging en had ook zij de knoop doorgehakt en een kamer gekozen. In twee dagen allebei een kamer gevonden, geen slecht resultaat toch? Nadat we hadden afgesproken bij de metro besloten we naar een fake market te gaan. De fake market lag in een enorm gebouw en honderden winkeltjes met horloges, sieraden, kleren, souvenirs etc. volgden. Hier kom ik zeker nog wel eens terug. Het is trouwens de gewoonte dat je moet afdingen. De verkopers beginnen met een belachelijk hoge prijs en jij moet zorgen dat je het kunt krijgen voor een zo laag mogelijke prijs. Een handige tip wanneer onderhandelingen vastlopen: gewoon weglopen, vaak komen ze je dan achterna en doen het alsnog voor jouw prijs. ‘S avonds weer in een Chinees restaurantje gegeten (niet te pittig gelukkig dit keer ;) ). Ook het eten met stokjes gaat me steeds beter af.

Morgen ga ik het contract ondertekenen en kan ik officieel intrekken in mijn nieuw kamertje.

Groetjes,
Jeroen